Przyjmuje się, że rozpoczęcie implantacji najlepiej jest zaplanować na 8 do 12 tygodni po ekstrakcji. W niektórych przypadkach jednak możliwe jest jeszcze szybsze wstawienie implantu, nawet zaraz po zabiegu usunięcia zęba. Idealny moment na wstawienie implantu po wyrwaniu zęba zależy od wielu czynników. Lekarz musi wziąć je pod uwagę. Dotyczą one zarówno samej historii zdrowia, jak i aktualnej sytuacji klinicznej pacjenta, stanu jego jamy ustnej, a także okoliczności towarzyszących zabiegowi ekstrakcji.
Aby zyskać stuprocentową pewność, że miejsce po wyrwaniu zęba jest gotowe na rozpoczęcie procedury wstawiania implantu, należy skonsultować się ze specjalistą implantologiem. Odpowiedź na pytanie: ile po wyrwaniu zęba można założyć implant może być inna w zależności od sytuacji. Aby ustalić optymalny termin, chirurg stomatolog przeprowadzi dokładny wywiad, zbada jamę ustną pacjenta i zleci tomografię komputerową. Diagnostyka radiologiczna 2D i 3D pozwala określić aktualny stan zębów. Zdjęcia wykonuje się punktowo lub panoramicznie, by zebrać wszystkie potrzebne informacje.
Wstawienie filaru implantu do zębodołu przeprowadza się na samym początku. Gdy zagoi się dziąsło, a element zostanie otoczony tkanką kostną, można przejść do kolejnego etapu procedury. Polega on na zaplanowaniu i przeprowadzeniu prac protetycznych. Aby przygotować śrubę i górną część implantu, potrzebne jest pobranie wycisku. W pracowni powstaje łącznik oraz korona protetyczna.
Wymienione wyżej elementy zakłada się dopiero wtedy, gdy w jamie ustnej wstawiona zostanie śruba, a dziąsło zagoi się i zregeneruje. Konieczne jest zrośnięcie się kości na elemencie metalowym. Jest to warunek niezbędny do stabilnego i bezpiecznego zamocowania śruby. Kiedy implant po wyrwaniu zęba jest już gotowy, można przeprowadzić jego wstawienie, czyli końcowy etap uzupełniania luki. Oznacza to, że przygotowanie do nałożenia korony wymaga czasu, a pomiędzy poszczególnymi etapami muszą zostać zachowane odstępy, by tkanka mogła się zregenerować.
Warto wiedzieć, że założenie implantu nie jest tożsame z pojawieniem się zęba wypełniającego lukę w szczęce. Potocznie to określenie stosuje się do zęba montowanego w jamie ustnej. Dokładnie mówiąc, implant (filar) to element znajdujący się w dziąśle, bezpośrednio połączony z kością. Jest on niewidoczny z zewnątrz. Do niego mocuje się kolejno śrubę tytanową, metalowy lub ceramiczny łącznik, a na końcu koronę dentystyczną.
Dlatego odbudowanie zęba zwykle wymaga czasu. W związku z tym warto zdecydować się na jak najwcześniejsze rozpoczęcie tego procesu. Ze względu na czas, jaki mija od ekstrakcji do wstawienia śruby implantu, wyróżnia się 3 główne rodzaje implantacji: natychmiastową, wczesną i późną.
W niektórych sytuacjach wstawienie implantu może odbyć się nawet tego samego dnia, co ekstrakcja. Nazywa się to implantacją natychmiastową. Takie postępowanie jest bardzo korzystne z punktu widzenia komfortu pacjenta. Szybkie rozpoczęcie procedury wszczepiania sztucznego zęba pozwala uniknąć zaniku kości, który zachodzi po utracie części uzębienia. Wstawienie implantu tego samego dnia jest możliwe jedynie w określonych przypadkach:
Jeśli przy zębie, który został poddany ekstrakcji, występują stany zapalne, należy odczekać co najmniej 4 tygodnie przed rozpoczęciem procesu implantacji. W przeciwnym wypadku wokół implantu mogą namnażać się bakterie, co zwykle doprowadza do odrzucenia wszczepionych elementów przez organizm.
W przypadku implantacji dwuetapowej wczesnej należy odczekać 2-3 miesiące po ekstrakcji, a implantację późną przeprowadza się po upływie 3 miesięcy po wyrwaniu zęba. Dodatkowo można w tym czasie przeprowadzić zabiegi mające na celu rekonstrukcję szczęki lub przygotowanie jej na dalsze etapy wstawiania implantu.
Gdy planujesz uzupełnić lukę w uzębieniu, musisz przygotować się na to, że cała procedura będzie trwała co najmniej kilka miesięcy, zwykle krócej niż rok. Wstawianie implantu po wyrwaniu zęba przeprowadza się w etapach.
W znieczuleniu chirurg rozpoczyna zabieg od nacięcia dziąsła i wykonania otworu, do którego następnie wprowadza gotowy implant. Można go określić sztucznym korzeniem, ponieważ pełni tę samą funkcję – zakotwicza ząb w kości i odpowiada za jego stabilne umiejscowienie.
Następnie zaszywa się ranę przy pomocy szwów. Ich zdjęcie można przeprowadzić po upływie tygodnia. Kolejna faza to czas oczekiwania na zakończenie procesu gojenia – może ona trwać nawet kilka miesięcy (zwykle od 3 do 9). Gdy kość zrośnie się z implantem, można przejść do kolejnego kroku.
Po zagojeniu ranu i po zakończeniu procesu osteointegracji do implantu chirurg wstawia śrubę gojącą (przezdziąsłową). Jest ona mocowana w platformie implantu i pozostaje tam przez około 2 tygodnie. Pomaga ona ukształtować dziąsło, by przygotować je na założenie korony. Zapobiega też ponownemu zrośnięciu się tkanki.
W kolejnym etapie lekarz odsłania implant i montuje łącznik (wspornik). Końcowym etapem jest wstawienie korony protetycznej. Może ona być wykonana z ceramiki, tytanu lub cyrkonu. Korona nadaje jamie ustnej naturalny wygląd i może służyć pacjentowi przez wiele lat, jeśli będzie o nią odpowiednio dbał.
Najważniejsze przeciwwskazania do zastosowania implantu dentystycznego mają pacjenci z paradontozą i nieustabilizowaną cukrzycą. Oba te schorzenia powodują utrudnione gojenie się ran, przez co założenie implantu jest niemożliwe. Ten sposób uzupełniania braków w uzębieniu jest także niezalecany w przypadku osób cierpiących na choroby nowotworowe oraz osteoporozę. Nie stosuje się go również u kobiet w ciąży i u dzieci w wieku poniżej 18 roku życia.
W każdym przypadku ważna jest indywidualna ocena stanu jamy ustnej, kości i szybkości gojenia się ran. Dlatego najlepiej jest skonsultować się z doświadczonym lekarzem implantologiem, który oceni ryzyko i korzyści. Następnie dobierze sposób i plan leczenia do indywidualnych potrzeb danego pacjenta.
Wiele osób po ekstrakcji skupia się na wyglądzie swojego uzębienia. Tacy pacjenci planują uzupełnienie brakującego zęba z pobudek estetycznych. Czy brak implantu w miejscu ekstrakcji może negatywnie odbić się na zdrowiu jamy ustnej? Dziura w miejscu, w którym znajdował się wcześniej ząb, utrudnia znacznie jedzenie, picie i mówienie. Mówi się o ograniczeniu funkcjonalności jamy ustnej. Do tego dochodzi przemieszczanie się sąsiadujących zębów w stronę luki. Wstawienie implantu po wyrwanym zębie zapobiegnie temu niekorzystnemu zjawisku. Pozwoli zachować zdrowie pozostałych zębów i poprzedni wygląd linii szczęki oraz zgryzu.
Brakujący ząb w jamie ustnej wiąże się z utrudnionym jedzeniem, piciem i mówieniem. Dlatego wkrótce po ekstrakcji należy rozpocząć proces wstawiania implantu. Zapytaj swojego dentystę o optymalny plan leczenia i trzymaj się wyznaczonego harmonogramu, by uzupełnić braki w jamie ustnej tak szybko, jak to możliwe.
Więcej informacji znajdziesz tutaj: https://sanodental.pl/oferta/implantologia/
Polecamy również:
– Implanty zębowe FAQ – najczęściej zadawane pytania
– Zalecenia przed i po zabiegu implantacji zębów
– Implant stomatologiczny – czym jest i jak wygląda zabieg implantacji?
